Nieuwe kansen

Na debacle Galle naar een bestemming waar de onderwaterwereld binnen handbereik ligt: Hikkaduwa. Een enerverende busrit van zo’n 1,5 uur verwijderd van Galle en we arriveren aan het kustplaatsje. Expres een uberkamer geboekt na het hele kakkerlak verhaal en deze bevalt erg goed. De hoteleigenaar zit wel iets te vaak in onze nek, maar de douche is heet, het bed ligt lekker en de kamer zeer schoon.

Een ander soort pad (met schild)

De dagen erna chillen we op de kamer, maar verkennen we ook de omgeving. We bezoeken een tsunami-museum waar confronterende foto’s hangen die indertijd in de directe omgeving zijn gemaakt. Zo loopt er een spoorlijn langs het strand en zijn daar meer dan 1000 mensen tot een tragisch eind gekomen. Je wordt er depri van, maar aan de overkant geeft de schildpad opvang ons weer goede moed. Hier worden schildpadden, groot en klein, intact of met missende delen, opgevangen totdat ze weer de natuur in kunnen. Gelukkig boden ze ons geen schildpaddensoep aan, dus het was allemaal redelijk pluis.

Het strand bij Hikkaduwa is ook zeer populair bij snorkelaars, en ook wij zijn natuurlijk zeer extreem avontuurlijk en trokken de snorkels vlug over ons hoofd. Tegen verwachtingen in werden we beloond door een kleine en drie gigantische schildpadden op nog geen meter afstand. Heel bijzonder!

S’avonds zijn we op aandringen van onze zeer aanwezige hoteleigenaar naar een homestay restaurant gegaan, waar we (alweer) tegen verwachting in fantastisch aten.

Helaas bleken de afgelopen weken ons toch op te breken en werden we alletwee ziek, van een verkoudheid tot koorts. Gelukkig hadden we een goede hotelkamer…..!

Huwelijkskokkerellen

Goede nachtrusten doen wonderen en we knapten gelukkig redelijk vlug weer op. Op ons eerste huwelijksjubileum hadden we een afspraak staan om bij het kleine homestay restaurant een kookcursus te doen. De dochter bleek vorig jaar op dezelfde dag als wij getrouwd, een dubbel jubileum dus! We namen dus taart mee als toetje. De kookcursus was erg leuk en het eten weer heerlijk (allerlei curries gemaakt). We kregen van moeder aka de chef zelfs een zelfgebakken taart als toetje! Helaas bleek bij het toetje dat voor onze Sri Lankese jubileumgenoot het feest toch niet bleek te bestaan. Ze ging namelijk scheiden. Met gemengde gevoelens aten we de taart gezamenlijk op, met goede gesprekken tot gevolg. Het chocoladetaartje dat we voor haar hadden meegenomen viel gelukkig wel in de smaak als troost taartje…

Scuba Babbel

We besloten langer te blijven en te verkassen naar een hotel aan het strand. Bij het ontbijt groetten Knabbel en Babbel ons zoals dagelijks (twee eekhoorns die ons door heel Sri Lanka lijken te volgen). De grote lagoonleguaan die onder het zonbed vandaan kwam was iets minder welkom, maar gelukkig konden we er om lachen (nadat hij al sissend weer was vertrokken).

Wel werden we nog lang lastig gevallen door de eigenaar van het vorige hotel. Whatsappjes in de nacht met vragen hoe het met ons ging. Erg vreemd allemaal.

De dagen erna was Erik druk met een aantal duiktrips naar onderzeese wrakken en rotsformaties. Kelly sliep uit, maakte vrienden en lag veel in de zon.

We wilden langer blijven, maar men raadt altijd aan: stop op het hoogtepunt. Tijd om naar Colombo te gaan dus, de hoofdstad met 4,5 miljoen inwoners.