Stellenbosch

De iddylische wijnstreek van Zuid Afrika ligt letterlijk onder de rook van Kaapstad. Een scheet teveel en de Pinotage verandert van smaak. We streken neer bij ons thuis voor de laatste 3 nachten: een kleine Brits-Franse wijngaard met twee grote huisdieren, een Ridgeback en een Bull-mastiff. Dappere Kelly heeft ze alle dagen getrotseerd en was uiteindelijk zo gewend dat ze het bijna jammer vond om naar huis te gaan! Maargoed, even terug naar onze uitvalsbasis. De wijnstreek rond Stellenbosch is eigenlijk niet eens zo heel groot, maar waar je ook kijkt zie je de wijnranken over de heuvels heen groeien. De meeste wijngaarden zijn openbaar en er wordt van bezoekers verwacht om zoveel mogelijk soorten wijn te proeven. Dat laten we ons niet twee keer zeggen!

Spier

De eerste wijngaard waar we ons geluk beproefden was bij `Spier`. Dit wijnhuis is een van de oudste van Zuid Afrika en alle gebouwen zijn nog volledig in oud-Hollands-koloniale stijl. Tussen de gebouwen prachtig onderhouden grasvelden met romantische picknickplaatsen. De verswinkel bood de mogelijkheid om zelf een picknick-mand samen te stellen, dat hebben we dus ook gedaan en het was erg lekker. Klaar met de lunch rolden we naar de wijnproeverij: Leuk en lekkere wijn, al voelde het wat klinisch en toeristisch aan. Wel twee wijntjes gescoord waar we beiden van genoten. Achteraf door naar Stellenbosch en een terrasje gepakt, de eerste keer dat we dit konden doen in ZA!

Laatste dag

Onze laatste liep iets uit de hand, maar is uiterst memorabel geworden. Wijnhuis `Beyerskloof` werd de gelukkige, eigenlijk alleen maar om de naam. Ook hier onder het genot van een prachtig uitzicht een lunch en een fles rose verorberd, waarna we de kelder betraden waar de wijnproeverij zou plaatsvinden. Het gezegde heeft het over neuzen en boter, maar wij vielen met onze lucky dutch asses in de prijzen. De wijnproeverij was hilarisch, uiterst interessant en bovendien praktisch onbeperkt. De goedkopere wijntjes werden uiteraard iets vaker bijgeschonken, maar ook bij de dure varianten werd onder een brede glimlach kenbaar gemaakt dat wijn proeven gaat om de ervaring. Met een wijntje in de hand een rondleiding door het oogstingsproces gekregen, wat toevallig juist nu aan de gang was! En Mike, een Afrikaanse Italiaan met een voorliefde voor neushoorns gaf ons alle noodzakelijke informatie om eigenlijk voor het eerst eens echt te kunnen zeggen: we snappen ‘wijn’ een beetje. De laatste dag sloten we af met een gezellig diner in Stellenbosch, waar uiteraard onze opgedane wijnkennis werd toegepast.

Met pijn in ons hart..

Nemen we afscheid van Zuid-Afrika. Na 4.000 kilometer, vele diverse landschappen, aardige mensen, lekker eten en heerlijk drinken zit het er op: we moeten naar huis.