Hoe kom je het snelste van Koh Lanta (Zuid-Thailand) naar Kanchanaburi (ten westen van Bangkok)? Antwoord: Met het vliegtuig. Wij besloten dus met de bus te gaan! Van Koh Lanta naar Krabi busstation zit je 3 uur in een met toeristen volgepropte minivan (slechte airco). Hierna wacht je een tijdje op een bankje en ga je zitten in de grote (non-VIP) bus naar Bangkok Southern Busstation (ultrakrachtige airco). Hierna wacht je even op het Northern Busstation (verkeerd uitgestapt) en vervolg je de weg naar Kanchanaburi busstation (2 1/2 uur, normale airco). Hierna wacht je een tijdje op een bankje en stap je in een Sawth… Saewthe.. Sawthon.. nou ja, een soort open Jeep, en kom je aan (na 5 minuten) bij de straat met hotels.
Omdat we vrij vroeg aan waren gekomen zijn we de eerste dag meteen op pad gegaan. We hebben het Allied War Cemetery bezocht (waarnaast 5.000 Britten ook 1.600 Nederlanders liggen) en zijn naar het Thailand/Birma Railway museum geweest. Beide de moeite waard. De dag hierna hebben we een scooter gehuurd en zijn we naar de roemruchtige ‘Bridge over the river Kwae’ gegaan. Hierna hebben we een wandeling gemaakt door Old Town en (vreemd genoeg) verse Sushi gegeten in de zon. Na deze wasabi-kick doorgegaan naar het Jeath museum, een klein museum gerund door monniken over de Jappenkampen rondom de Death Railway. Als laatste zijn we met de scooter het platteland in gereden naar een Buddhistisch klooster in de heuvels.
We besloten naar een ander hotel te gaan, omdat we de dagen hiervoor heel slecht hadden geslapen. Binnen een half uur hadden we een fantastisch hotel te pakken: gloednieuw (1 maand open), inrichting zoals een van der Valk en aan het einde van de touristische straat. Hopelijk ver van de schreeuwende kinderen, blaffende honden en dronken russen! Nou, niet dus. Vanaf 22u bleek het leegstaande pand aan de overkant een chique disco te zijn waar de geluidsnormen nogal werden overschreden.
De laatste dag in Kanchanaburi zijn we naar het Erawan National Park gegaan, vanwege de getrapte waterval van 7 niveau’s. Op weinig slaap zijn we vroeg naar het busstation gegaan, waar bleek dat we onze bus hadden gemist vanwege gewijzigde vertrektijden. De volgende bus bracht ons wel naar het nationaal park. De waterval zelf was heel erg mooi, bijna elke trap had een natuurlijk langzaamstromend badje voordat de rivier verder de bergen afdenderde. In deze badjes zwommen vissen die aan je voeten knabbelen en ze schoon eten. Net zoals bij de pedicure, maar dan waren de vissen ongeveer 10x groter. Op het 7e niveau heeft Erik z’n voeten laten schooneten en heeft een duik genomen in het steenkoude bad. Hierna werd Kelly door een wesp gestoken en was de lol er af, we moesten nog een uur afdalen om de bus te redden. Hierna zijn we gekrenkt, maar voldaan neergestort in onze bonzende hotelkamer.
