Jaloers na alle leuke verhalen van Erik over onze eerste dagen in Thailand? Dan zal ik jullie de realistische versie vertellen.

Opstarten
Allereerst waren we totaal verkeerd uit de skytrain gestapt door een beschrijving van google maps die niet klopte en wisten de locals ook voor geen meter waar we moesten zijn. Daar stonden we dan, op straat, in lange broek, schoenen en zware tassen… En ja, uiteindelijk hebben we ons hostel gevonden. Waar we de meest klassieke fout maakten die een reiziger maar kan maken: betalen zonder de kamer gezien te hebben. Maargoed, het leek mee te vallen en er was inderdaad een verkoelende airco. Die trouwens ook gratis ijsklontjes uitspuugde ‘s nachts… En die leuke klamboe? Die is midden in de nacht opgehangen omdat er al een gemene mug ene Kelly had geprikt… Zo, al minder jaloers?

Ambassade van Myanmar
Omdat we ons visum naar Myanmar in Bangkok moesten halen, en de ambassade in het weekend niet open is, hadden we vol optimisme de wekker gezet voor onze eerste ochtend in Bangkok. Wie ons een beetje kent, weet wat er nu gaat komen… Juist, die wekker is heel snel uit gezet en wij hebben lekker uitgeslapen!

Opzich balen, want nu moésten we wel vroeg opstaan de volgende vrijdagochtend en mocht er bovendien niks misgaan met het visum regelen want zondag wilden we Bangkok weer verlaten. Gelukkig hadden we alles goed voorbereid; de benodigde documenten alvast ingevuld, pasfoto’s en kopie paspoort mee. Maar eenmaal binnen zagen we iedereen met de documenten op 1 A4 geprint (voor- en achterkant) en wij hadden 2 A4’tjes. Het zou toch niet… de pasfoto’s hadden we al vastgeplakt! En wat zagen we daar nu staan? Kopie van je vliegticket bijvoegen? Die hadden we niet! De hitte kwam nu niet alleen door veel mensen in een klein hokje, maar ook door de stress die opeens op kwam zetten!

Maar Bangkok bleek nog steeds aardig voor ons te zijn en we konden die middag tussen 15.30 en 16.30 uur terugkomen om de visa op te halen. Net zoals zo’n 200 andere mensen, zo bleek. Nu was het echt peentjes zweten! Hutje mutje tot buiten aan toe en de angst dat we niet voor 16.30 uur aan de beurt zouden zijn. Was dit nou ontstressen door 2 maanden op reis te gaan?!

Ja, want we waren op tijd aan de beurt. Hoppaaaa van 26 jan – 7 feb zitten wij in Myanmar!

Wij zeggen trouwens weer Burma, niemand die het hier Myanmar noemt!