Duiken, how goes that again?

De befaamde koraalriffen, en onderwater flora- en fauna waren het doel van vandaag. Via BBdivers een gecombineerde snorkel- en duiktrip geboekt. Kelly aan de snorkel, Erik aan de duik. Om 7.50 achterin de Songthaew (open pickup truck) gesprongen die ons naar de pier aan het meest zuidelijke puntje van Koh Chang bracht. Hierna direct aan de slag met de apparatuur en een van de eerste nagelbijtmomenten voor Erik. Hoe gaat dat ook alweer, dat duiken? Naast een Discover scuba, samen met Kelly in Phuket 4 jaar geleden, was het ruim 10 jaar geleden dat Erik had gedoken. Laat staan zelf alle apparatuur aangesloten. BCD, regulator, buddy check, handsignalen, noem maar op. Slik, even goed terugdenken! Gelukkig gisteravond met enig inzicht eea zitten youtuben. Het opzetten van de apparatuur bleek goed te gaan, behalve een enkel gespje. Hetzelfde bij het “suit up” moment, ook al ging de buddy check wat moeizaam. Toen de sprong in het water, maar… Ook dat ging goed gelukkig.

Eerste duik naar HTMS Chang, een 100m lang oorlogsschip uit de 2e wereldoorlog. Diepste punt van de duik lag op 18m. Erg gaaf, veel koraal en vissen. Kelly had minder plezier, het schip lag diep en er was voor een snorkelaar niet veel te zien. Aan boord geluncht en een uurtje later op de tweede plek aangekomen. Het oppervlakkige rif bracht ons beiden heel veel goeds. Kelly kon alle vissen zien en het rif was erg scherp in beeld. Erik kon z’n kaviaar (vissenei) kwijt tussen de met koraal en kelp begroeide rotsen. Wel wat stroming, maar net zoals wind is het op de terugweg dan minder werk! Diepste punt van de duik lag op 14,5m. Een prachtige, maar erg gevaarlijke lionfish van dichtbij gezien.

Waar is het dan tijd voor, na een dag keihard werken? Victory-coconut! Morgen weer duiken!