De aurora-hectiek van gisteravond zorgde voor een korte nacht. Stevig ontbeten, want om 10u stonden we in al onze laagjes klaar voor onze volgende activiteit: met de sneeuwscooter vol gas blazen over het meer!

Er was ons vooraf gewaarschuwd dat het erg koud zou zijn en vandaag daalde de temperatuur nog eens naar een gevoelstemperatuur van -23C. Toch lieten we ons niet afschrikken en we besloten ieder een stuk te rijden, met de ander achterop. Erik heen, Kelly terug.

Al gauw bleek dat het meer op sommige plaatsen gek genoeg wat drassig was, door het dikke sneeuwdek. Dit gecombineerd met de eveneens vaak voorkomende stukken ijs en het mulle pak stuifsneeuw maakte de gehele rit vrij… uitdagend. We hebben onszelf éénmaal moeten uitgraven en het kwam ook nog eens voor dat de linker- of rechterski ruim van de grond afkwam. Gelukkig konden wij dit snel corrigeren door als een malle tegen te gaan hangen.

Tussen het racen door brachten we een bezoek aan een rendierfarmpje, waar we een kort ritje in een rendierslee maakten.

Op de terugweg was het de bedoeling dat we gingen vissen om onze lunch te verzorgen. Beetje jammer alleen, al dat ijs. Gelukkig had onze gids een dikke vette ijsboor bij zich en zaten we even later met een mini-vishengel te hopen op een dikke zalm. Helaas, de vissen bleven uit, het was ook voor hen véél te koud. Als backup een heerlijke kop rendiersoep met Fins roggebrood, genuttigd terwijl we naar de plotseling opgedoken rendierkudde zaten te kijken.

Kelly nam de laatste bikkelharde 8km op zich en bracht ons met gevoelloze tenen en vingers veilig thuis, waar we voor de haard eindelijk konden opwarmen. Toen dit niet genoeg bleek zijn we toch maar onze douche met vloerverwarming ingedoken. Heerlijk toch!