De loop
Tijdens de eerste weken van de reis kwamen we tot de conclusie dat het wel heel gaaf zou zijn om ergens in Thailand een meerdaagse motortour te maken. We hadden Chiang Mai op het oog om dit te doen (eilandjes zijn toch wat te klein), en een ontmoeting met een puntbaardige Australier in Nyuangshwe (Inle Lake), Myanmar, bevestigde deze conclusie. Hij begon over de Mae Hong Son Loop, de meest legendarische motortocht van Noord-Thailand. Erg toevallig, omdat we op dat moment in Myanmar hemelsbreed nog geen 400KM van Mae Hong Son verwijderd waren.

De loop is tussen de 600 en 1000 KM (er zijn meerdere varianten) en is op 2 manieren te rijden: met de klok mee of tegen de klok in. Wij bikkels kozen voor de langste variant. De route is bekend vanwege de grote hoeveelheid bochten, perfecte wegcondities en het rustige bergverkeer. Vooral om de motordingen dus, maar daarnaast geeft de route een prachtige blik op het Noord-Thaise landschap en de mensen.

De motor
Vantevoren had ik opgezocht welke motoren er te huur waren in Chiang Mai. De selectie was karig: de Thai houden van tweewielers, maar houden vooral van motorblokjes rond de 125cc. ‘Big bikes’ zijn niet de norm, maar er waren een aantal mooie modellen in de aanbieding. Ik had mijn zinnen gezet op de Kawasaki Versys 650. Bij drie verschillende verhuurbedrijven was deze niet te krijgen, dus moesten we plan B inzetten: de Honda CB500X. Een rauw 55pk budget allroad monster. Bij POP motorverhuur vlak bij de Thapae Gate hadden ze er een rij van staan en ons model had slechts 11.000km op de teller staan. Helaas heeft Kelly een klein hoofdje en ik heb een (voor Thaise begrippen) reuzenhoofd, en hadden we beide wat moeite met het vinden van een geschikte helm. Kelly pastte uiteindelijk een kekke (en gloednieuwe) fluohelm, en ik moet (vanwege het abnormale formaat van mijn Europese hoofd) settelen met een open Jethelm. Qua verdere bescherming hadden we alletwee een mooie tourjas (met volle bescherming) en voor 95 baht per persoon beiden wat mooie motorhandschoentjes op de kop getikt.

Dag 1: Chiang Mai – Mae Sariang
We begonnen de trip vol goede moed en besloten de route met de klok mee te rijden. Dit om rustig te beginnen, het stuk in de tegenovergestelde richting zou meteen vol de bergen in gaan, en je moet het lekkerste voor het laatst bewaren. Het eerste stuk was grotendeels snelweg, erg soepel te berijden en we haalden de 90km/h regelmatig. In toepasselijk genaamd ‘Hot’ hebben we een gedeelde streetfood/7-eleven lunch gegeten en zijn we doorgereden. Vanaf hier begonnen de bergen ook, al viel het nog mee met de angstaanjagende haarspeldbochten. We ondervonden in dit stadium wel het nadeel van hitte en dikke motorkleding: kleffe billen en de daaropvolgende zadelpijn. Na zo’n 4 uur rijden kwamen we aan in Mae Sariang, waar we na wat moeite uiteindelijk een geschikt hotel vonden met mooi groen fluorlicht in de kamer. We sloten de dag af met een lekkere curry bij Inthira Restaurant, deden de airconditioning uit (gedurende de hele reis was het koud ‘s nachts), en vielen in een diepe slaap.

Dag 2: Mae Sariang – Mae Hong Son
Vroeg op zoek naar een ontbijtje, wat uiteindelijk heel erg tegenviel voor Kelly, een pannenkoek hoort immers niet 4 centimeter dik te zijn. Lekker door kunnen rijden, het landschap was nog vrij vlak, en na zo’n anderhalf uur gestopt in Mae La Noi voor een kopje (erg lekkere) thee en koffie. Belaagd door een vriendelijke eigenaar om op Facebook in te checken, en na een fotosessie gingen we weer op pad. Een lekker goedkope lunch wachtte na een uurtje op ons in Khun Yuam, waarna we doorreden naar Mae Hong Son. Hier bleek de lokatie van ons hotel op TripAdvisor niet goed aangegeven en duurde het een tijdje voordat we het hadden gevonden (wel 10x hetzelfde fantastische steegje gezien). Na het inchecken in Piya Guesthouse konden we weer even tot rust komen na een fijne dag motorrijden.

Dag 3: Mae Hong Son
Ook al hadden we een prachtig zwembad (met palmbomen) bij ons hotel, we gingen toch op pad naar de lokale hotsprings voor een dagje rust. Erg goed aangegeven stond het niet, want bij aankomst stonden we eerst een tijdje te zoeken in een afgelegen rijstveld waar we vreemd aangestaard werden. De hotsprings bleken uiteindelijk ook niet heel je-van-het, de extreme zwavellucht, vieze waterkleur en hoge buitentemperatuur zorgden ervoor dat het hete badje er niet aantrekkelijk uitzag. Dus: op naar het zwembad. Tussendoor even een handwasje gedaan en ‘s avonds op zoek naar eten. Er was een holy buddha day, dus uiteraard ook een festival/kermis/eetfestijn en hier hebben we wat lokaal lekkers gesmikkeld. Vlakbij het hotel was een tempel waar het buddhistisch festival uitbundig werd gevierd, en hier hebben we samen een wensballon opgelaten.

Dag 4: Mae Hong Son – Pai
Qua motorrijden was dit de leukste dag. Het was relaxt rijden, de weg was goed en het uitzicht fantastisch. Bij twee viewpoints langs de route hebben we een korte foto-stop gemaakt om onszelf, en de motor, op de gevoelige plaat vast te leggen. Onderweg een lunch, waar we werden opgeschrikt door een knal en een schreeuw: iemand was achteruit tegen onze motor aangereden. Gelukkig geen schade, en omdat niemand Engels sprak zat er niets anders op dan verder rijden. Een tussenstop om een grot te bezichtigen gaf ons nog een fijne pauze. In Pai vonden we een mooi hotelletje en hebben we ons volgegeten met streetfood.

Dag 5: Pai – Chiang Mai
Het ontbijt leek zo lekker, maar na de eerste hap van de croissant met veel te veel halfbevroren vulling ging het al mis. Ook de hieropvolgende droge sandwich met tonijn en de sandwich met vieze lokale worst waren een teleurstelling. Gelukkig maakte de rest van de dag veel goed, de weg was wel iets slechter, maar de bochten volgden elkaar in rap tempo op en we konden in een lekker tempo doorrijden. Halverwege stopten we bij een geyser die erg stonk, en waar een man een eitje in stond te koken (kwam daar die rotte eierenlucht vandaan?!). De verdere rit naar Chiang Mai verliep heel goed, het laatste stuk was snelweg waar we flink op konden doorrijden. Het laatste stukje gaf ons nog een verassing: offroaden vanwege wegwerkzaamheden. Ook dit kon de kleine Honda niet tegenhouden en voor we het wisten leverden we de sleutel in en pinkten we een traantje weg.